غربت
دارم امید که روزی، بر جانان بروم
گریه را ترک کنم شاد وغزل خوان بروم
از سر شوق چنان منتظر آن روزم
که به لبخند و با دیده گریان بروم
یوسف گمشده در چاه غریبستانم
بار الها ممدی کن ، تا به کنعان بروم
شمع عمرم پیش از آنی که به پایان برسد
همچو پروانه به دیدار عزیزان بروم
خویشتن
خلوتی داریم و حالی با خیال خویشتن
گر گذاردمان فلک حالی به حال خویشتن
ما در این عالم که خود کنج ملالی بیش نیست
عالمی داریم در کنج ملال خویشتن
سایه‌ی دولت همه ارزانی نودولتان
من سری آسوده خواهم زیر بال خویشتن
با هم
بد نیست اگر کمی به هم فکر کنیم
در بحبوحه خنده به غم فکر کنیم
بد نیست اگرخانه ما سیمانی است
به خشت و گل و نفوذ نم فکر کنیم
هر وقت زیادمان دلی میشکند
بد نیست که یک لحظه به کم فکر کنیم
من عاشق و تو هر که در این عصر غریب
بد نیست اگر کمی به هم فکر کنیم