کشتی پهلو گرفته
روزگار غریبی است دخترم! دنیا از آن غریب تر!
این چه دنیایی است که دختر رسول خدا را در خویش تاب
نمی آورد؟
این چه روزگاریست که راز آفرینش زن را در خود تحمل نمی کند؟
این چه عالمی است که دردانه خدا را از خویش می راند؟
روزگار غریبی است دخترم! دنیا از آن غریب تر!
آنجا جای تونیست، دنیا هرگز جای تو نبوده است .بیا دخترم، بیا، تواز آغاز هم دنیایی نبودی.تو از بهشت آمده بودی، تو از بهشت آمده بودی....
...
....
..
چه شبی بود دیشب ! سنگینی بار مصیبت دیشب تا آخرین
لحظه حیات ، برپشت من سنگینی می کند. همچنانکه این قهر بزرگوارانه تو کمر تاریخ
را می شکند.
سید مهدی شجاعی
رویا
کنار افکار پریشان نشسته
وبه کرانه های آن خیره مانده ام
رویا مرا با خود می برد ونمی پرسد از چه رواینچنین غمگینم
رویا تنها راه فراموشی هاست
در کوچه های شهرم که قدم می زنم هیچ نمی بینم
من هستم ورویا
دیگر هیچ درد و غمی را حس نمی کنم
رویا دنیای سهل الوصول ایده آل های آدمی مرا با خود تا انتهای جاده هستی می برد
اما...
وقتی به خود می آیم وخود واقعی را در سرزمین نا شناخته حقیقت می یابم
صد سال پیر می شوم
به افق می نگرم خطوط سرخ وسیاه چنان در هم فرو رفته اند
که گویی دلتنگیهای آسمان را یکجا فریاد می زنند
باز رویا می آید
گویی می خواهد غروب دلتنگ را نیز بفریبد
اما این بار با او نمی روم
تا شوری را که اسمان با فریاد سرخگونش هرشامگاه در گوش جهانیان می خواند
در دلم زنده نگه دارم
دلم برات تنگ شده
می آد اون لحظه که هر جا
نفسام بوی تو داره دلم در انتظاره
دوباره برگرد دوباره بر گرد
***
دلم برات تنگ شده چشام چه بیرنگ شده
نذار به پات بیفتم دوباره برگرد
یه روز از کاری که کردی پشیمون می شی
از جدایی من و درد غمش پریشون می شی
حالا دنیا واسه تو گرمی و مستی داره
یه روز از باده این مستی تو گریون می شی
راز زندگی
وقتی باران می بارد
صدای قطرات باران را می شنوی که پیام اسمانی رویش را در گوش خاک زمزمه می کنند
پیام زنده شدن وروییدن را
آیا دیده ای دانه ای را که سر از سجده بر می دارد
قیام می کند وبحمد وسپاس پروردگارش می ایستد
آری ، می دانم که دیده ای
می دانم که راز زندگی را از ان دانه اموخته ای......
وحال که به نماز ایستاده ای
باز باران می بارد
باز رحمت می بارد
وباز نور......